ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ ΕΝΥΔΡΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Τρία είναι τα κοινά απολυμαντικά μέσα που έχει στη διάθεσή του ο ενυδρειόφιλος για την επίτευξη πλήρους απολύμανσης ενός ενυδρείου, και του εξοπλισμού του, το οποίο λειτούργησε έστω και για μικρό χρονικό διάστημα. Πρόκειται για το διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου (KMnO4) ή p.p. [αγοράζουμε το στερεό υπερμαγγανικό κάλιο, από κατάστημα χημικών, και το αναμιγνύουμε με νερό], για το πυκνό διάλυμα υπεροξειδίου του υδρογόνου (H2O2) ή perhydrol 30% κ.β.[πωλείται έτοιμο στα φαρμακεία και στα καταστήματα χημικών], καθώς και για το αραιό διάλυμα υποχλωριώδους νατρίου (NaClO) [αγοράζουμε κοινή χλωρίνη χωρίς πρόσθετα αρωματικά και την αραιώνουμε με νερό, σε αναλογία 50ml χλωρίνη / 1 λίτρο νερού, παρασκευάζοντας έτσι ένα αραιό διάλυμα υποχλωριώδους νατρίου 5% κ.ο.].
Και τα τρία αυτά διαλύματα σκοτώνουν ένα ευρύτατο φάσμα παθογόνων μικροοργανισμών. Ωστόσο, το διάλυμα υποχλωριώδους νατρίου, δηλαδή το αραιό διάλυμα χλωρίνης, θεωρείται ως το πιό ισχυρό - αποτελεσματικό "όπλο" μεταξύ των τριών, απέναντι στο ευρύ πλήθος παθογόνων που απαντώνται δυνητικά στα κλειστά ενυδρειακά συστήματα. Πρίν αναλύσω διεξοδικά τα στάδια απολύμανσης της γυάλας και του εξοπλισμού, με χρήση του διαλύματος υποχλωριώδους νατρίου, θα ήθελα να τονίσω κάτι πολύ σημαντικό. Και τα τρία αυτά απολυμαντικά διαλύματα είναι ισχυρά οξειδωτικά. Αυτό σημαίνει εκτός των άλλων ότι, παρουσία οργανικών ενώσεων, ένα σημαντικό ποσοστό του χρησιμοποιούμενου διαλύματος θα σπαταληθεί στο κάψιμο - οξείδωση των οργανικών, δηλαδή χάνεται ένα σημαντικό μέρος της απολυμαντικής δράσης του χρησιμοποιούμενου μέσου. Με απλά λόγια, οτιδήποτε είναι βρώμικο, όπως τζάμια, ξύλα, βυθός, σωληνώσεις, σφουγγάρια, βιολογικά υλικά, κ.λ.π., σημαίνει ότι περιέχει και οργανικές ενώσεις, οι οποίες θα οξειδωθούν - καούν από το απολυμαντικό διάλυμα που θα χρησιμοποιήσουμε, "αδυνατίζοντας" έτσι την απολυμαντική δράση του διαλύματος. Γιαυτό το λόγο, οτιδήποτε πρόκειται να απολυμάνουμε ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ να έχει καθαριστεί σχολαστικά, έτσι ώστε η απολυμαντική διαδικασία να λειτουργήσει "επί καθαρού εδάφους" και να αξιοποιηθεί το 100% της ισχύος της επί των παθογόνων που θα "συναντήσει".
Η διαδικασία που θα περιγράψω είναι χρονοβόρα και επίπονη, απαιτεί υπομονή και σχολαστικότητα, μας δίνει όμως τη δυνατότητα να ξεκινήσουμε ένα νέο ενυδρειακό σύστημα με τις καλύτερες προϋποθέσεις, δηλαδή γυάλα και εξοπλισμό απαλλαγμένα πλήρως από παθογόνα προηγούμενων χρήσεων. Επειδή τα παθογόνα έχουν την τάση να "κρύβονται" σε σχισμές και μικροσκοπικές κοιλότητες, και επειδή η διαδικασία που θα περιγραφεί έχει ώς στόχο την ιδανική απολύμανση, αναγκάζομαι να εξαιρέσω το βυθό (άμμος ή χαλίκι οποιασδήποτε κοκκομετρίας), τα σφουγγάρια εσωτερικών ή εξωτερικών φίλτρων, τα ενυδρειακά βαμβάκια και όλα τα υλικά χημικής φίλτρανσης (ενεργός άνθρακας, πάσης φύσεως ρητίνες, κ.λ.π.). Δυστυχώς, όλα αυτά ΔΕΝ ΑΠΟΛΥΜΑΙΝΟΝΤΑΙ ΙΔΑΝΙΚΑ, κι έτσι πρέπει να μην ξαναχρησιμοποιηθούν.
Θέλω να ευχαριστήσω θερμά 3 πολύ καλούς φίλους. Το φαρμακοποιό και διακεκριμένο χομπίστα Γιώργο Ρεκλό, τον ιατρό μικροβιολόγο - βιοπαθολόγο και δισκά Βασίλη Νίκολας και το φαρμακοποιό Μιχάλη Μάνεση, για τις ατελείωτες συζητήσεις που κάναμε επί του θέματος "ΕΝΥΔΡΕΙΟ - ΠΑΘΟΓΟΝΑ - ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ".